Robin de Raaff | Aeons | 2020/2021 | 17'
Trio slagwerk, piano & cello
Link naar de partiruur | Website van de componist
"Toen ik door Trio Basilova | Fridman | Napolov werd benaderd om een compositie te schrijven voor hun inmiddels welbekende Dutch Golden Collection project wist ik onmiddellijk welk schilderij ik zou kiezen. De schilder in focus was Vincent van Gogh ter gelegenheid van zijn 130ste sterfdag. Het schilderij waar ik meteen aan dacht was Les Chaumes de Cordeville/Cottages of Cordeville omdat dit schilderij een belangrijke symbolische rol speelt vanaf het zesde boek van de heelalsaga DUIN van Frank Herbert waar het een houvast is aan de oorsprong van de mens en daarmee een herinnering aan de primitieve menselijkheid.
Als jonge tiener bleef ik mij maar bezig houden met onafwendbare toekomstperspectieven en de futiliteit van het mooiste wat de mensheid heeft voortgebracht, Kunst. Voor mij was dat de Matthhaus-passie die, net als wat er nog over is van de mensheid, uitgewist zal worden wanneer ons uitdijende heelal stopt, inkrimpt, en via weer een volgende big bang een nieuwe cyclus aangaat.
In mijn compositie Aeons, beschrijf ik een reis door de tijd van Van Gogh’s Cottages of Cordeville vanaf het moment van creatie af. De twee C’s in de titel vormen het openingsgebaar in de piano die deze als hoogste C op het klavier en laagste C snel achterelkaar wegzet. Deze imposante ruimte vormt een letterlijk kader waarbinnen het schilderij geboren wordt, maar in die aanvankelijke leegte ook een raam naar het oneindige.
Het gebaar komt steeds terug en deelt die enorme ruimte op in steeds kleinere compositorische vlakken. Hierbinnen tekenen de cello en percussie zich steeds meer af totdat het geschilderde als het ware buiten de kaders and dimensies van het doek treedt. Van Gogh schilderde dit doek drie weken voor zijn dood en wat zo fascinerend is aan de late periode van Van Gogh is, is dat hij steeds verder buiten de restricties van vorm treedt door met dikkere verf diepte en echte schaduw op het doek te creëren. Maar hij gaat nog veel verder doordat hij contouren vervormt, verdraait, en verminkt, en de beperkingen van het doek op wilt heffen.
Met deze creatie binnen mijn compositie Aeons vangt de reis door de tijd aan om uiteindelijk geconfronteerd te worden met een enorme spiegel in de climax van het werk, waarin het doek nog slechts als een reflectie van licht bestaat, een kopie, een echo, precies waar het klokkenspel voor een tweede keer buiten het bereik van de piano en de cello treedt."
- Robin de Raaff
Amsterdam, 24 oktober 2021